Pars Prima,

Seu

SNORRONIS STURLAI

EDDA

PROPRIE SIC DICTA.

MNIPOTENS DEUS creavit cœ

lum & terram & omnes res, quæ illa Jequuntur: & poftremò homines, ex quibus Generationes provenere, Adamum & Evam. Et difpergebantur familiæ per orbem deinceps. Sed cum exinde præterlapfa effent tempora, - dissimilis evafit populus. Quidam erant boni; quidam vivebant fecundum concupifcentiam

* Vid. fupra pag. 3. Not.

fuam. Propter hoc erat fubmerfus aquis ora bis, exceptis illis, qui cum Noacho in arca effent. Poft hac incolebatur iterum orbis (mundus) ab illis, fed omnis multitudo negligebat tunc Deum. Quis vero poffet tunc narrare magna Dei opera, cum obliti essent DEi nominis? Sed hoc erat per univerfum orbem, ut populus erraret. Nihilo tamen minus dabat Deus hominibus terrena dona, opes & felicitatem, & fapientiam ad difcernendum terrenas res ac limites cæli terræque. Hoc admirabantur illi, quod terra ac animalia haberent eandem naturam in quibufdam, licet diffimiles effent. Hoc eft unum, quod terra fit viridis in fummis montibus. Scaturitque ibi aqua, nec opus eft, ibi ut profundius fodiamus, quam in depreffioribus vallibus. Ita etiam comparatum eft cum animalibus ac avibus, ut -in illis fanguis elicitus, tam cito emanet in eapite ac in pedibus. Altera indoles hæc eft terræ, ut quolibet anno crefcat in illa gramen & flos, & eodem anno decidat. Sic etiam antmalibus, aut avibus contingit, ut eis crefcat pilus ac penna, & decidant quolibet anno. Hac eft tertia proprietas terræ, ut illa fit aperta & effoffa, tunc progerminat gramen in ipfo hoc pulvere, qui fupremus eft in terra. Illi affimilarunt montes ac lapides dentibus offibusque. Ita concludebant illi ex his, terram effe vegetam & habere vitam aliquo modo, cum illa aleret omne vivum, fuumqüe agnofceret omne, quod moriretur. Ufque ad illam referebant genus fuum. Videbant etiam, inaqualem effe curfum luna. Quædam (lunationes) longius progressa, quam catera. Hoç confiderantes concludebant, aliquem hafce gubernare: eumq; divitem atq; præpotentem effe; etiam cogitabant, eum fuiffe antequam lunationes, atque præefsse lumini folis, rari terræ, & ventis, atque turbinibus. Non vero Sciebant, ubi effet. Attamen credebant, eum effe omnium rerum gubernatorem. Utque hoc memoria tenerent, rebus omnibus nomina, etiam fibi, impofuerunt. Deinde fuperftitio dimanavit in varias partes orbis, in quas homines difperfi funt; aut linguis difcriminati funt. Sed omnia judicabant illi more terreno (bumano), quippe cum non haberent donum (aliquod) Spirituale, atque credebant, omnia effe ex materia quadam creata, five fabricata.

Quomodo divisa sit terra in tres partes.

Terra dividitur in tres partes. Harum una a meridie ad occidentem juxta mare mediterraneum extenditur, quæ Africa vocatur. Pars vero meridionalis adeo calida eft, ut calore folis ardeat. Altera pars ab occidente feptentrionem verfus porrigitur, mari adjacens, Europa nuncupatur, feu Enea. Hujus feptentrionalior pars adeo eft frigoribus expofita, ut nec herbarum, nec incolarum fit patiens.

A feptentrione juxta orientem, meridiemque verfus fita regio, dicitur Afia. Hac terre habitabilis pars omnigeno ornamento, & divitiis auri, pretioforumque lapidum, fuperbit. Hic eft meditullium terræ. Et ficut beic omnia funt meliora, quam in cæteris locis; ita etiam homines ibi funt honoratiores, quam alibi, propter fapientiam, & fortitudinem, & pulcritudinem, & quæ funt reliqua. Ibi fita fuit urbs, quam Trojam vocamus. Trojanum vero imperium in duodecim minora divifum fuit regna, uni tamen capiti fubjecta. Ibi et jam duodecim linguæ fuere primariæ. Horum unus dictus fuit Memnon, cujus Conjunx erat filia Priami regis, Troja. Horum filius Tros, quem nos Thorem vocamus. Qui duodecim annos natus viribus polluit maturis. Tunc terrâ duodecim pelles urfinas fimul fuftulit. Hic de multis fimul pugilibus furiofis victoriam reportavit, nec non feris, draconibusq;. In Septentrione mulierem fatidicam invenit, nomine Sibillam, nobis vero Sif dictam. ProJapiam eius nemo novit. Quorum filius vocatus fuit Lorida, ejus filius Vingitor, cujus filius fuit Vingener, c. f. Moda, c. f. Magnus, c. f. Sefsmeg; c. f. Bedvig; cujus f. Atra, nobis Anna: c. f. Iterman : c. f. Eremod; c. f. Skialdum, nobis Skold; c. f. Biaf, nobis Bear; c. f. fat; c. f. Gudolfur; c.f. Finner; c. f. Frialaf. nobis Fridleif: c. f. Vodden, nobis Odinus.

De

De adventu Odini in Septentrionem.

Hic Odinus fuit perfpicaciffimus in rebus præfagiendis. Ejus conjux fuit Frigida, quam Friggam nominamus. Ille celeriter profectus in terram Borealem magno comitatu, & opibus. Et ubicunque venerant, magni æftimati funt, Diifque fimiliores, quam hominibus funt habiti. Hi venerunt in Saxoniam, ibique Odinus terram undicunque fibi fubjecit. Ubi regni cuftodes reliquit tres fuos filios. Vegdreg præfuit Saxoniæ Orientali: alter ejus filius, Beldeg vocatus, nobis Baldr, poffidebat Vestphaliam, hoc regnum ita nominabatur. Tertius ejus filius, nomine Siggius, habuit filium Rerim, Patrem Volfungi; a quo Volfungi originem ducunt. Hi Franclandiæ præfiderunt. Ab bifce omnibus multæ nobilesque familiæ funt orte. Inde profectus Odinus in Reid Gotiam, eandem fuo fubjecit imperio, ibique regem conftituit filium fuum Skoldium, Patrem Fridleifü, a quo Skoldungi provenere. Hæc vocatur jam Jotia, illis Reidgotia dicta.

Quomodo Odinus venerit in Svioniam, & dederit filiis fuis regnum.

Hinc Odinus proficifcebatur in Suioniam, ubi erat rex, qui Gylfius nominabatur. Et cum hic audiret de Afiaticis viris, qui Afæ erant T4 vocati